Małżeństwo dla pieniędzy to nikczemność, a małżeństwo bez nich to głupota - tak zwięźle podsumował lord David Cecil poglądy autorki na tę instytucję. Ale Emma to nie tylko kolejna książka o perypetiach matrymonialnych w XIX-wiecznej Anglii. To przede wszystkim błyskotliwa komedia omyłek, której przedmiotem jest gra pozorów, samooszustwa i iluzje, jakich dostarcza nam w nadmiarze nasz egoizm i zadufanie. W samym zaś środku intrygi stoi niezwykła bohaterka, pełna życia i wigoru, urocza, nieznośna i apodyktyczna Emma...
Padma z Miasta książek zainspirowała mnie do powtórki książek Austen. Przypomniała, że we wtorek wypadała rocznica urodzin autorki kultowych powieści. Czekając aż poczta dostarczy mi biografię Jane, przypomniałam sobie, że gdzieś po domu pląta się powieść, której powtórkę zaczęłam dawno temu. Książka która ma irytującą główną bohaterkę, a pomimo to jest naprawdę fantastyczną lekturą. Doskonałe ekranizacje, świetni bohaterowie. Powieść idealna, nie tak słynna jak „Duma i uprzedzenie”, ale przecież warta uwagi.
Emma
Woodhouse to panna zamożna – co bardzo rzadkie u Austen. Planuje nigdy nie
wychodzić za mąż, bowiem nie widzi potrzeby zmiany swej sytuacji. Mieszka z
ojcem, który jest w nią zapatrzony, nie grozi jej bieda, może robić co chce. Po
co miałaby ryzykować wejście pod kuratelę mężczyzny, który mógłby nie być aż
tak wyrozumiały. W międzyczasie Emma zabawia się swatami, w swej arogancji
uważa, że zna pragnienia i myśli wszystkich sąsiadów. Gdy jej guwernantka oraz
miejscowy wdowiec pobierają się Emma przypisuje sobie zasługę zeswatania tej
pary i postanawia na tym nie poprzestać. Teraz chce znaleźć męża dla nowej
przyjaciółki, wychowanicy miejscowej szkoły o której rodzicach nikt nic nie
wie. Harriet Smith, bo o niej mowa, jest głupiutką trzpiotką, niepozbawioną
urody, ale naiwną i prościutką, jednak niezrażona Emma chce spektakularnego
sukcesu i wybiera dla przyjaciółki naprawdę zacną partię. Tymczasem do Highbury powraca po latach nieobecności syn pana
Westona(męża byłej guwernantki Emmy) – Frank oraz siostrzenica pierwszej
plotkary miasteczka – panny Bates – Jane. Emma jest rozkoszną komedią pomyłek, z nutą
tajemnicy oraz – jak to bywa u Austen – doskonałymi i wciąż aktualnymi
portretami ludzi, z wszystkimi wadami i zaletami.
Całość na blogu
Całość na blogu
tu się schowałaś:)
OdpowiedzUsuń