Audiobook : Czyta Zbigniew Zapasiewicz :
Rzadko wracam do książek już kiedyś czytanych . Jednak są
powieści , które po prostu warto przeczytać po raz kolejny, Jednym
z takich tytułów są "Wichrowe Wzgórza"- jedyne dzieło zmarłej przed
wcześnie Emily Brontë . Autorka tej pięknej opowieści od
najmłodszych lat wraz rodzeństwem ( dwoma siostrami i bratem)lubiła pisać
różnorodne historie o królestwach Angrii i Gondalu. Zmarła na gruźlicę mając
zaledwie trzydzieści lat. Początkowo nikt nie wierzył, że to właśnie ta młoda
dziewczyna stworzyła książkę pełną różnorodnych emocji i charakterów.
Kim są główni bohaterowie Wichrowych Wzgórz?
Heathliff - młody chłopak przywieziony do
mieszkania Earnshawa. Dzieci mężczyzny bardzo różnie na niego reagują.
Córka Katarzyna traktuje niespodziewanego gościa jak członka rodziny,
Jednak jej brat Hindley robi wszystko aby go poniżyć i coraz bardziej
upokorzyć. Pomiędzy Heathliffem i Kate zaczyna rodzić się uczucie -
miłość szczera,która pomimo wielu przeszkód z każdym dniem rośnie. Niestety
bohater musi zapłacić za nią wysoką
cenę. Zmuszony jest wybierać pomiędzy
uczuciem do ukochanej a ogromną nienawiścią do jej brata. Nie potrafi
wybrać dlatego na jakiś czas opuszcza tytułowe miejsce. Jednak po trzech latach postanawia tam wrócić . Teraz wszystko
wygląda całkiem inaczej . Katarzyna poślubiła innego a mimo to gdzieś w
głębi duszy nadal myśli o miłości sprzed lat wciąż kocha swojego pierwszego chłopaka.
Ten natomiast chce tylko jednego - zemsty. Układa sobie w
głowie pewien chytry plan, który stanie się przyczyną tragedii nie tylko Kate ,
ale również innych członków jej rodziny.
Utwór ma dwóch narratorów. Pana Lockwooda ,
który słucha całej historii oraz Panią Dean(była służącą w Drozdowym
Gnieździe). Ona z kolei ze szczególami opowiada o losach Katarzyny , Heathcliff'ie i Edgarze ,
konflikcie dwóch zwaśnionych rodów. Pomysł podwójnej
narracji zasługuje na uznanie i duży plus.Na pierwszy plan wysuwa się
natomiast główny wątek - miłość Katarzyny i Heathcliff'a . Oprócz tego czytając
lub jak w tym przypadku słuchając poznajemy także historię Lintona
i kilku innych postaci. Tajemniczy , mroczny klimat piękna
historia i świetni bohaterowie. Postaci , które "spotykamy" w książce
wcale nie są wyidealizowane. Każda z nich ma własne wady , tajemnice i
słabości. Jednych można uznać za niezruwnoważonych psychicznie, gwałtownych, dziwnych a nawet nieco
rozpieszczonych. Drudzy jak choćby Izabela wydają się być osobami
niezwykle przyjaznymi.
Trudno zaliczyć tę książkę do jednego konkretnego gatunku.
Mamy tutaj elementy powieści psychologicznej , romansu, momenty wzruszeń
w, których trudno powstrzymać się od łez. Nie brakuje chwil kiedy
czytelnik(słuchacz) odczuwa dreszczyk emocji. Ciężko jest także jednoznacznie
ocenić oba pokolenia bohaterów. "Wichrowe Wzgórza" to nie
przewidywalna i schematyczna opowieści o zakochanych lecz historia pełna
pasji , brutalności i namiętności z bardzo dobrze wykreowanymi bohaterami.
Uczucie ukazane w tej powieści to
miłość romantyczna . Jedna ze słynnych sióstr przedstawia różne jej odmiany. Jest miłość
potrafiąca niszczyć , przetrwać wszystkie trudności i być mocniejsza,
trwalsza od śmierci . To siła będąca przyczyną niekończących się
problemów i nieustannych cierpień. Nic nawet zawierane przez bohaterów
małżeństwa nie są w stanie zerwać więźi jakie od zawsze ich
łączyły. Katarzyna mówiąc o tym uczuciu używa następujących
słów * „Przewodnią myślą mego życia
jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym
nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie
obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego”.
* „On jest wszystkim,co nadaje mojemu życiu
sens.Gdyby wszystko inne zgineło,lecz zostałby on,ja wciąż bym
istniała.Gdyby zaś wszystko inne pozostało,a on był
unicestwiony,wszechświat stałby się dla mnie czymś
nieskończenie obcym nie czułabym ,że do niego należę”. Te słowa pokazują jak wielka była
miłość Katarzyny .Uczucie tragiczne , które tak naprawdę nigdy do końca się nie
spełniło. Marzący o zemście kochanek wyładowuje swoją złość i frustracje mówi:
*”Masz, na
co zasłużyłaś. Sama siebie zabiłaś. tak, teraz mnie całuj i teraz płacz! Żądaj
ode mnie pocałunków o łez... będę dla ciebie tylko trucizną i wyrokiem
potępienia”. To słowa pełne goryczy, żalu i świadectwo na to , że ukochany
już nigdy nie będzie dla niej tym kim był wcześniej.
Autorka bardzo umiejętnie
podsyca ciekawość czytelnika , potrafi go zainteresować. Nawet na moment
nie pozwala zapomnieć o pięknej , ale zarazem smutnej historii
nieszczęśliwie zakochanych. Język powieści jest specyficzny. Teraz gdy miałam
do czynienia z książką w wersji audio nie był on dla mnie przeszkodą . Gdy
kilka lat temu czytałam ten utwór po raz pierwszy pewe słowa wydawały mi
się dziwne. Teraz już jest inaczej.
Wcale się nie dziwie, że
"Wichrowe Wzgórza" zapewniły ich autorce miejsce na
"Panteonie" literatury brytyjskiej. Powieść jest naprawdę niezwykła.
Przecież nie bez powodu zalicza się ja do tak zwanej klasyki i umieszcza na
słynnej liście BBC. Myślę, że jest to jedno z tych dzieł , które absolutnie
każdy powinien choć raz przeczytać.
*Wszystkie cytaty pochodzą z
książki Wichrowe Wzgórza i znajdują się na stronie http://lubimyczytac.pl.
Czytałam i bardzo mi się podobała książka:)
OdpowiedzUsuńja jeszcze nie czytałam tej książki, jednak zdecydowanie wolałabym ją w formie tradycyjnej niż audiobooka
OdpowiedzUsuńTo jest jedna z tych historii, do których mogę wracać bez końca:)
OdpowiedzUsuńNapisałaś: "Zmuszony jest wybierać pomiędzy uczuciem do ukochanej a ogromną nienawiścią do jej brata. Nie potrafi wybrać dlatego na jakiś czas opuszcza tytułowe miejsce. Jednak po trzech latach postanawia tam wrócić"
OdpowiedzUsuńJeśli dobrze pamiętam, H. odszedł po słynnych słowach Katy o tym, że poniżyłaby się wychodząc za niego i że zamierza wyjść za Lintona. Wrócił wkrótce po ich ślubie. Wspaniałe jest to, że nie jest już wprost powiedziane dlaczego nie powrócił trochę szybciej, jeszcze zanim się pobrali (sam przyznał ze mógł to zrobić). Cała historia, dzięki oryginalnej narracji, jest pełna niedomówień, co czyni ją podatną na różne interpretacje i domysły.
To jedna z najwspanialszych powieści jakie czytałam. Należę do osób, które ta książka bardzo głęboko poruszyła. Jest w niej wszystko, czego moja dusza potrzebuje do wielkich uniesień :) Pozdrawiam!
Czytelniczka