Mikołaj Gogol i jego "Martwe dusze"

Martwe dusze Gogola wydane w 1842 roku zapoczątkowały marsz powieści rosyjskiej ku uznaniu w literaturze światowej. Zaplanowane na wielką panoramę społeczeństwa rosyjskiego I połowy XIX wieku pojawiły się na rynku czytelniczym w postaci pierwszego tomu, a dalsze, wielokrotnie niszczone przez niezadowolonego i  przeżywającego kryzys twórczy  autora, nie były przekazane wydawcy, bo autor je niszczył.

W zasadę liczenia co piętnaście lat zamożności właściciela ziemskiego  poprzez stan posiadania chłopów pańszczyźnianych, czyli dusz, wpisany jest prosty zamysł niezamożnego Cziczikowa, by nabyć martwe dusze, dalej figurujące w rejestrach panów, i uzyskać status zamożnego. Taki człowiek przecież budzi powszechny szacunek i zyskuje zaufanie bankierów. Cziczikow nie chce żyć w nędzy i pragnie urządzić sobie wygodne życie, pragnąc jednocześnie być uczciwym, dlatego posługuje się niedomówieniem a nie kłamstwem, więcej pyta niż mówi o sobie. Dla czytelnika współczesnego Gogolowi cel bohatera od początku był jasny, tajemnicze natomiast stawało się jego pochodzenie, sposoby osiągania celu, a oczy otwierał mu sposób prezentacji ludzi z jego sfery.(...)

Mikołaj Gogol pali dalsze części "Martwych dusz", obraz Ilji Riepina

 Ciąg dalszy w Niecodzienniku Literackim.

Jedna książka pasowała mi do dwóch wyzwań;)