Z pewną nie tyle nieśmiałością, co raczej obawą sięgnęłam po kolejne dzieło Jane Austen. Bardzo podobały mi się zarówno „Duma i uprzedzenie”, jak i „Rozważna i romantyczna”. Ale czytałam je mając tyle lat, co bohaterki powieści. Teraz obawiając się, że z biegiem lat, w miarę nabrania większego dystansu do życia oraz zdobycia licznych, nowych doświadczeń spojrzę z niejakim zażenowaniem na swe literackie upodobanie do tego rodzaju romansów.
Dziś po ponownej lekturze powieści muszę przyznać, że choć jest to romans, to romans w bardzo dobrym stylu. Romans, który pozwala na ukazanie całego spektrum zagadnień społeczno-obyczajowych.
Elisabeth – bystra, mądra, nieco porywcza i zbyt szybko wyrabiająca sobie opinie na temat otoczenia, a zwłaszcza pewnych jego przedstawicieli panienka z dobrej, acz zubożałej ziemiańskiej rodziny poznaje pana Darcego - dumnego, pełnego uprzedzeń bogatego dziedzica. Od pierwszego spotkania coś ich od siebie odpycha i przyciąga zarazem.
Dziś po ponownej lekturze powieści muszę przyznać, że choć jest to romans, to romans w bardzo dobrym stylu. Romans, który pozwala na ukazanie całego spektrum zagadnień społeczno-obyczajowych.
Elisabeth – bystra, mądra, nieco porywcza i zbyt szybko wyrabiająca sobie opinie na temat otoczenia, a zwłaszcza pewnych jego przedstawicieli panienka z dobrej, acz zubożałej ziemiańskiej rodziny poznaje pana Darcego - dumnego, pełnego uprzedzeń bogatego dziedzica. Od pierwszego spotkania coś ich od siebie odpycha i przyciąga zarazem.
Na ciąg dalszy zapraszam do mnie
Piękna powieść...
OdpowiedzUsuń