To moje pierwsze od dawna spotkanie z klasyką. I pierwsze z Charlotte Bronte. Bardzo udane.
Życie tytułowej bohaterki nie było usłane różami. Od pierwszych stron przeraża sposób traktowania młodych, ubogich dziewcząt w wiktoriańskiej Anglii. I to w imię ich dobrego wychowania! Samotność, bieda, głód. Brak miłości, zrozumienia, wsparcia...
Na szczęście w kolejnych latach los okazał się nieco łaskawszy dla Jane. Znalazła zadowalającą posadę nauczycielki, odnalazła bliskich krewnych, a wreszcie możliwość życia u boku ukochanego mężczyzny, choć ich miłość natrafiała na wiele niebezpiecznych raf.
Narratorką jest tytułowa bohaterka, która nie raz zwraca się bezpośrednio do czytelnika. Sprawia to wrażenie ciepłej, miłej rozmowy. Uroku powieści dodają barwne postacie, piękne opisy krajobrazów. Jest miłość, tajemnica, zaskakujące zwroty akcji, co powoduje, że czyta się z prawdziwą przyjemnością.
Recenzja także na moim blogu, zapraszam:)
Piękna opowieść :)
OdpowiedzUsuń