Agnes Grey opowiada o losach młodej
dziewczyny, córki anglikańskiego pastora, która ze względu na trudną sytuacje finansową
rodziny, decyduje się nie być dalej ciężarem i poszukać pracy, jako
guwernantka. Znajduje ją u dwóch rodzin: Bloomfield i Murray. W pierwszej powziętej
pracy Agnes jest bardzo trudno przystosować się do roli, jaką ma spełniać. Prostolinijna
Agnes wychowana w domu, w którym ceniono ważne wartości, nie może zrozumieć okazywanego
jej przez dzieci braku szacunku i nieposłuszeństwa. Nawet w przypadku drugiej
pracy, gdzie sprawowała opiekę nad dziećmi już starszymi, jako uboga guwernantka
wielokrotnie spotykała się z poniżaniem. Dla dzieci bogatych rodzin, to majątek
nawet w doborze męża jest najmilej widzianym przymiotem. Agnes z czasem z
guwernantki staje się również towarzyszką rozkapryszonej, bezmyślnej i próżnej
Rozalii oraz kochającej zwierzęta Matyldy. Ulega również urokowi skromnego
wikarego Edwarda Westona.
Narratorką w powieści jest Agnes Grey, kobieta potulna, posłuszna,
cierpliwa, niosąca pomoc słabszym, która wiele zniesie i poświęci siebie dla
innych, mimo, że czasem zdaje sobie sprawę, że jest to słuszne. Taka jest na
zewnątrz dla ludzi z otoczenia, dla tych, dla których pracuje. Jej wnętrze
poznajemy dzięki jej subtelnym myślom, niewypowiedzianym słowom, osobliwym analizom,
skrzętnie skrywanym uczuciom. Agnes jest pełna ideałów, pragnie poszerzać swoją
wiedzę, a jednocześnie nie chce być ciężarem dla rodziny i mimo ogarniającej ją
tęsknoty, opuszcza ją na rzecz sprawdzenia się w roli guwernantki.
Styl, jaki spotykamy w powieści, jest już współcześnie niespotykany,
być może, dlatego tak mnie zachwyca. Spokojny, wyważony, pełen dostojeństwa, kunsztu
i rzec by można dopracowany. Dodać do tego jeszcze należy opisy Autorki
dotyczące ówczesnej pracy guwernantki, życia bogatych oraz ubogich rodzin. Być może,
dlatego powieści pisane w XIX wieku tak fascynują. Warto zresztą podkreślić, że
w powieści można odnaleźć wątki autobiograficzne Anne Brontë. To powieść, którą bardzo dobrze się
czyta i ulega się jej urokowi. To dziewiętnastowieczna klasyka, która zadowoli wielbicieli
sióstr Brontë .
ANNE BRONTË, Agnes Grey, wydawnictwo MG, czerwiec 2012, przekład: Magdalena Hume, okładka twarda, stron 256.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz